“Unrepentant Geraldines” τιτλοφορείται η νέα δισκογραφική δουλειά της Tori Amos, που κυκλοφόρησε πριν από ένα μήνα και δεν μου άρεσε απλώς, με ενθουσίασε, καθώς αυτή η διαχρονική τραγουδίστρια, πιανίστρια και συνθέτης αποτελεί, κατά την , σαφέστατα, καθόλου αντικειμενική μου άποψη, τον ορισμό του καλλιτέχνη.
Η κατά κόσμον Myra Ellen Amos, η μικρότερη από τα τρία παιδιά ενός μεθοδιστή Ιερέα, γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου του 1963 στο Newton, της Β. Καρολίνας. Άρχισε να παίζει πιάνο σε ηλικία δυόμιση ετών, ενώ στα 5 της είχε κερδίσει μια πλήρη υποτροφία για το Κονσερβατόριο Μουσικής, Πίμποντυ,του Πανεπιστημίου Johns Hopkins της Βαλτιμόρης και ήταν το νεότερο πρόσωπο που φοίτησε ποτέ στη σχολή αυτή.
Στην ηλικία των 11 η υποτροφία της σταμάτησε να της παρέχεται και της ζητήθηκε να αποχωρήσει από το κολέγιο, καθώς είχε επικεντρώσει το ενδιαφέρον της στη ροκ και ποπ μουσική, και αντιπαθούσε να διαβάζει μουσική από παρτιτούρες, ενώ στα 13 της είχε ήδη ξεκινήσει να παίζει σε club της Washington.
Γνώρισε την επιτυχία το 1992, με το Άλμπουμ “Little Earthquakes”, το οποίο ακολούθησε μια λαμπρή μουσική σταδιοδρομία με 14 συνολικά Άλμπουμ, εκ’ των οποίων πολλές επιτυχίες, 8 υποψηφιότητες για τα βραβεία Grammy, 4 υποψηφιότητες για τα βραβεία Mtv, βραβείο Q «καλύτερης νέα ερμηνείας» και βραβείο Echo Klassik «κλασσικής μουσικής χωρίς σύνορα».
Το “Unrepentant Geraldines” που κυκλοφόρησε στις 13 Μαΐου από την εταιρεία Mercury Classics, είναι το πρώτο Άλμπουμ της καλλιτέχνιδας, που περιλαμβάνει πρωτότυπες συνθέσεις και όχι διασκευές, από το 2011. Το γήρας, η θρησκευτικότητα, η σεξουαλική κακοποίηση, είναι ζητήματα που πραγματεύεται το σχεδόν αυτοβιογραφικό αυτό Cd, ο ήχος του οποίου παραπέμπει στην Tori Amos των ένδοξων ημερών του 90 και στο ύφος που την καθιέρωσε.
Εμπνευσμένη από έργα μεγάλων εικαστικών καλλιτεχνών όπως ο Paul Cezanne και ο Dante Rosseti, λυρική και αιθέρια με επιρροές από την κλασσική και κέλτικη μουσική, αλλά και με την σφραγίδα των μεταγενέστερων πειραματισμών της, αυτή η συλλογή, στην οποία συμμετέχει και η 13 άχρονη κόρη της Tash Hawley, στο ντουέτο “Promise”, χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς ως η μεγάλη επιστροφή και η καλύτερη δουλειά της Tori Amoς για την τελευταία δεκαετία.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει τα ακόλουθα 14 tracks.
1. “America”
2. “Trouble’s Lament”
3. “Wild Way”
4. “Wedding Day”
5. “Weatherman”
6. “16 Shades of Blue”
7. “Maids of Elfen-Mere”
8. “Promise”
9. “Giant’s Rolling Pin”
10. “Selkie”
11. “Unrepentant Geraldines”
12. “Oysters”
13. “Rose Dover”
14. “Invisible Boy”
Το “Troubles Lament” δεν αναρτήθηκε γιατί αποτελεί την πρώτη μου επιλογή, αλλά γιατί είναι το μόνο προς το παρόν επίσημο video, απο αυτήν την εξαιρετική στο σύνολο της δισκογραφική δουλειά, την οποία ανεπιφύλακτα σας συνιστώ να ακούσετε.
Eleana A.
Να σου πω την αλήθεια ξετρελάθηκα με τη μουσική του κομματιού!!! 🙂 Η φωνή της έρχεται και συμπληρώνει.. Σε κάποια σημεία μου θυμίζει παλιά τραγούδια!! Καλό βράδυ!
Sofia
🙂 Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε Ελεάνα! Εγω είμαι φανατική οπαδός της και ξετρελάθηκα γιατί όντως μου θύμισε και μένα παλιές της επιτυχίες! Καλημέρα!
Dimitra Decorasylum
Αν εξαιρέσεις τις κέλτικες πινελιές του τραγουδιού, δεν μπορώ να πω πως ξετρελάθηκα κιόλας… 😀
Όπως και να έχει, πολλές καλημέρες Σοφία!!!
Sofia
Αν άρεζαν σε όλους τα ίδια πράγματα, θα είμασταν πολύ βαρετοί τύποι όλοι Δήμητρα :p Την καλησπέρα μου!