Στις 6:30 το πρωί της 20ης Μαΐου του 1941, ο ουρανός των Χανίων σκοτεινιάζει απο εκατοντάδες βομβαρδιστικά και καταδιωκτικά γερμανικά αεροπλάνα, που σκορπούν τον όλεθρο και την καταστροφή. Λόγω της ημέρας λοιπόν θα σας γράψω για τη μάχη της Κρήτης.
“Ποτέ τόσο λίγοι δεν έκαναν τόσα πολλά, για τους πολλούς”
Ουίνστον Τσώρτσιλ
Το Φθινόπωρο του 1940, αμέσως μετά την Ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας, Βρετανικά συμμαχικά στρατεύματα εγκαθίστανται, στην Κρήτη οι αεροδιάδρομοι και τα λιμάνια της οποίας, την καταστούσαν εξαιρετικό ορμητήριο εναντίων των γερμανικών νηοπομπών και των πετρελαιοπηγών της Ρουμανίας που εφοδίαζαν με καύσιμα τα γερμανικά στρατεύματα.
Ενάμιση χρόνο αργότερα, μετά την άλωση της ηπειρωτικής Ελλάδας απο τα γερμανικά στρατεύματα, η γερμανική ηγεσία αποφασίζει ότι και η Κρήτη πρέπει να καταληφθεί άμεσα καθώς η θέση της είναι ζωτικής σημασίας για τον έλεγχο της ανατολικής Μεσογείου και την καταστροφή των Βρετανικών δυνάμεων στη βόρειο Αφρική.
Οι αρχικοί στόχοι των Γερμανικών δυνάμεων είναι τρείς. Τα αεροδρόμια Μάλεµε, Ρεθύµνου και Ηρακλείου. Τα αεροδρόμια θα καταλαµβάνονταν από αλεξιπτωτιστές, για να χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια για την μεταφορά ενισχύσεων και πολεμικού υλικού.
Το σύνολο των γερμανικών δυνάμεων που θα έπαιρναν μέρος στην επίθεση κατά της Κρήτης ανερχόταν σε 22.750 άνδρες, 1.370 αεροπλάνα και 70 πλοία. Την επιχείρηση θα υποστήριζε και μικρός αριθμός ιταλικών αντιτορπιλικών και τορπιλακάτων.
Ο σχεδιασμός της επιχείρησης με κωδική ονομασία Ερμής, της οποίας εμπνευστής και εκτελεστής ήταν ο Αντιπτέραρχος Κούρτ Στούντετ, διοικητής της 7ης Μεραρχίας αλεξιπτωτιστών, προέβλεπε ότι η Κρήτη θα καταλαμβάνονταν εντός τριών ημερών με ελάχιστες απώλειες.
Σύμφωνα με εκτίμηση του Γερμανού αξιωματικού πληροφοριών της επιχείρησης, ο τοπικός πληθυσμός θα ήταν συμπαθής προς την γερμανική εισβολή και υπήρχε, κατά τις πληροφορίες , ένα μυστικό δίκτυο ανταρτών που ήταν φιλικοί στους Γερμανούς και θ’ αποκάλυπταν την ταυτότητά τους με την συνθηματική λέξη “Major Bock”! Η πραγματικότητα αποδείχθηκε λίγο διαφορετική.
Η γερμανική επίθεση, από αέρα, κατά της Κρήτης εκδηλώνεται το πρωί της 20ης Μαΐου 1941. Μετά από ένα σφοδρό βομβαρδισμό, μεταφορικά αεροσκάφη αρχίζουν να πραγματοποιούν ρίψεις αλεξιπτωτιστών στην περιοχή Χανίων – Μάλεµε. Ταυτόχρονα αρχίζει και η προσγείωση ανεμοπλάνων µε αερομεταφερόμενα τμήματα.
Η συνολική αμυντική δύναμη της Κρήτης και με την ενίσχυση δυνάμεων που μεταφέρθηκαν από την ηπειρωτική Ελλάδα, ανερχόταν περίπου σε 11.500 Έλληνες και 31.500 Βρετανούς, υπό την αρχηγεία του Διοικητή της 2ης Νεοζηλανδικής Μεραρχίας, Υποστράτηγου Φρέϊμπεργκ, με σοβαρότατες ελλείψεις σε ατομικό και βαρύ οπλισμό, και χωρίς αεροπορία.
Οι υπερασπιστές της Κρήτης περίμεναν τον εχθρό ακριβώς στα σημεία της επίθεσης, καθώς οι ειδικές υπηρεσίες του βρετανικού στρατού είχαν αποκρυπτογραφήσει τον κώδικα µε τον οποίο το Ανώτατο Στρατηγείο της Γερμανίας επικοινωνούσε µε τα στρατεύματα του ανά τον κόσμο και γνώριζαν πλήρως το σχέδιο της γερμανικής επιχείρησης.
Παρόλα αυτά, το Βρετανικό Γενικό Επιτελείο δεν επέτρεψε την ενίσχυση της άμυνας της Κρήτης, για να µην αντιληφθούν οι Γερανοί ότι η επιχείρηση ήταν γνωστή εκ των προτέρων. Ήταν µια ιδιαίτερα δύσκολη απόφαση της βρετανικής κυβέρνησης, η οποία όμως κρίθηκε απαραίτητη προκειμένου να µην διακινδυνεύσει την αχρήστευση ενός πλεονεκτήματος της Βρετανίας (επιχείρηση Ultra) έναντι της Γερμανίας που αναμενόταν να αποδειχθεί αποφασιστικής σημασίας για την έκβαση του πολέμου.
Έλληνες, Άγγλοι, Νεοζηλανδοί και Αυστραλοί στρατιώτες, αποδεκατίζουν τα πρώτα κύματα των επιτιθέμενων ενώ παράλληλες προσπάθειες απόβασης γερμανικών στρατευμάτων από την θάλασσα εξουδετερώνονται από τον αγγλικό στόλο, πού πλέει γύρω από το νησί.
Οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές όχι μόνο δεν βρίσκουν συμπαθή πληθυσμό ή φιλικούς αντάρτες, αλλά αντιθέτως έρχονται προς μεγάλη τους έκπληξη αντιμέτωποι με γέρους, νέους, γυναίκες, παιδιά, παπάδες και καλόγερους, που πολεμούν χρησιμοποιώντας από παμπάλαια όπλα, κασμάδες, πιρούνες και δρεπάνια μέχρι μαγκούρες και πέτρες
Στις περιοχές Ρέθυμνου και Ηρακλείου η γερμανική επίθεση εκδηλώνεται τις απογευματινές ώρες της ίδιας ημέρας. Στο Ρέθυμνο καταρρίπτονται 7 Γερμανικά μεταγωγικά. Οι αλεξιπτωτιστές υφίστανται τρομακτικές απώλειες και οι μισοί σκοτώνονται στον αέρα ή μόλις προσγειωθούν στη γη.
Στο Ηράκλειο σχηματίζονται ομάδες πολιτών, σπάνε τις αποθήκες όπλων των Βρετανών, εξοπλίζονται και ρίχνονται στον αγώνα κατά των αλεξιπτωτιστών. Μάχονται σε ομάδες των 7 ή 8 ανδρών. Επικεφαλής μίας τέτοιας ομάδας είναι κι ένας ιερέας, ο αρχιμανδρίτης Φώτιος Θεοδοσάκης ο οποίος θα σκοτωθεί αργότερα.
Έως το απόγευμα τής δεύτερης µέρας (21 Μαΐου), κανένα από τα αεροδρόμια δεν έχει καταληφθεί από τούς αλεξιπτωτιστές, πού έχουν κυριολεκτικά αποδεκατιστεί. Τελικά τις απογευματινές ώρες της ίδιας ημέρας, οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές κατορθώνουν να καταλάβουν το αεροδρόμιο του Μάλεµε και το περίφημο ύψωμα 107, όπου 800 απο αυτούς βρίσκουν το θάνατο.
Οι αμυνόμενοι επιχειρούν ανακατάληψη του αεροδρομίου Μάλεµε και του υψώματος 107 , από το οποίο ελέγχονταν η ευρύτερη περιοχή αλλά αυτό δεν κατορθώνεται. Μετά από αυτή την αποτυχία και με τις γερμανικές δυνάμεις να προωθούνται συνεχώς ενισχυόμενες προς τα βορειοανατολικά, οι βρετανο-ελληνικές δυνάμεις, τη νύχτα της 23ης προς 24ης Μαΐου, συμπτύσσονται ανατολικότερα.
Η τύχη του νησιού έχει πλέον κριθεί. Παρόλα αυτά, η μάχη συνεχίζεται µμέχρι την 29η Μαΐου, όταν αρχίζει η εκκένωση της Κρήτης από τις βρετανικές δυνάμεις, η οποία ολοκληρώνεται το βράδυ της 31ης Μαΐου.
Οι Κρήτες θα πληρώσουν την ηρωική τους αντίσταση με σωρεία αντιποίνων, καθώς οι Γερμανοί θα επικαλεστούν το “Δίκαιο του Πολέμου” καταγγέλλοντας ότι οι Έλληνες στη Μάχη της Κρήτης συμμετείχαν άμαχοι, χωρίς στρατιωτική στολή και χωρίς τα προβλεπόμενα όπλα. Το Κοντομαρί, η Κάνδανος ,τα Ανώγεια, η Βιάννος θα πληρώσουν το φόρο του αίματος.
Η µάχη της Κρήτης θα είναι μία πύρρεια νίκη των Γερμανών. Οι νεκροί τους στη δεκαήμερη επιχείρηση κατάληψης της Κρήτης θα ξεπεράσουν το σύνολο των θυμάτων τους σε ολόκληρη την επιχείρηση κατά της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδος μαζί.
Ο διοικητής του ΧΙ Γερμανικού Σώματος Αεροπορίας Αντιπτέραρχος Στούντεντ θα ομολογήσει ότι η Κρήτη υπήρξε «ο τάφος των Γερμανών Αλεξιπτωτιστών» και καμία τέτοια επιχείρηση δε θα επαναληφθεί ποτέ ξανά, μέχρι το τέλος του πολέμου.
Πηγές:
https://www.gtp.gr/TDirectoryDetails.asp?ID=13064
http://www.seetha.gr/arthra-tes-seetha/arthra-tou-seetha/emakheteskretes.html
http://www.sa-snd.gr/h31-maxi-tis-kritis.htm
http://www.army.gr/default.php?pname=MAXH_THS_KRHTHS2&la=1
http://www.stoxos.gr/2013/05/blog-post_7364.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Crete
https://en.wikipedia.org/wiki/File:Bundesarchiv_Bild_183-B10713,_Kreta,_Sammelplatz_des_Generalluftzeugmeisters.jpg
http://harveyblackauthor.org/2012/09/
http://neoskosmos.com/news/en/battle-of-crete
http://greekodyssey.typepad.com/my_greek_odyssey/2006/11/the_battle_of_c_2.html
Leave a Reply